Ook de geest moet wennen.

Misschien is het nu volgende niet voor iedereen van toepassing maar ik betrap mij er zelf wel op.
Ik was niet echt een fietser voor ik de WAW aankocht. Ik fietste wel graag maar had een hekel aan tegenwind en regen.Dit maakte dat ik eigenlijk alleen ging fietsen bij stralend en praktisch windstil weer met een aangename temperatuur.Nu met de WAW heb je van de weerselementen nagenoeg geen "last " meer. Integendeel als er veel wind is wordt je vooruit gestuwd zelfs als je de wind schuin van voor krijgt . Koud ? misschien de eerste minuten bij het instappen in de WAW en dan zalig warm vertoeven in je velomobiel. Regen ? , niets leuker dan bukkers voorbijsteken in hun regenkledij terwijl je zelf nagenoeg droog zit (tenzij van het zweet). Maar toch onbewust assoscieer ik wind,koude en regen niet echt met fietsen. Hierdoor kom in eigelijk tot de volgende conclusie , niet enkel je spieren moeten wennen aan velomobiel(ligfiets) rijden , er moet ook iets gebeuren met je manier van denken. Eens je onderweg bent vergeet je de weerselementen en is het puur genieten.